31.8.10
11.8.10
1.8.10
αλλά πού
ήθελα να γράψω διάφορες χαζομάρες τις τελευταίες μέρες, για την μπλε μπανάνα, για ένα υπέροχο διαμέρισμα στο Neukölln, αλλά κυρίως για τον Wim Wenders, που άνοιξε προχθές την ταινία του chambre 666 στον Arsenal, το πόσο καλός αφηγητής είναι, πόσο απολαμβάνει να λέει ιστορίες κι εμείς να τον ακούμε και να γελάμε, για το πώς κινδύνεψε να σταματήσει τα γυρίσματα του Faraway so close γιατί δεν είχε άλλα λεφτά, τη ζωή του στο Παρίσι και την Cinémathèque, τον Κόπολα, το πώς κινδύνεψε η Αλίκη στις πόλεις να μην γυριστεί ποτέ, για τον καημένο τον Αντονιόνι, που στο chambre 666 είχε πάρει τόσο σοβαρά την ερώτησή του και ανησυχούσε ν' απαντήσει επαγγελματικά, τον Σπίλμπεργκ, που μιλούσε μόνο για λεφτά, τον Paul Morissey, που έλεγε πως προτιμάει την τηλεόραση απ' τις ταινίες, την Αna Carolina που την είχε δει καλλιτέχνης, τον Fassbinder που πέθανε λίγες βδομάδες μετά τη συνέντευξη, τον Γκοντάρ, που μιλούσε σα να 'παιζε σε ταινία του....
αλλά πού χρόνος
σήμερα είδα την διπλωματική του, summer in the city, με το Μόναχο και το Βερολίνο μέσα στα χιόνια και από πίσω να παίζει το κομμάτι των lovin spoonfool, και αμέσως μετά το i want you των troggs, οπότε θυμήθηκα αυτή τη διασκευή του Πινέλι και χαμογέλασα
update:
θυμήθηκα ένα βιβλίο του Wenders που είχα βρει στις Βρυξέλλες, λεγόταν once
It took me hours to find somebody
who could open up the lobby
of the old "Stout's" hotel on Main Street in Gila Bend.
It had been closed for years already.
That painting over the Coke machine haunts me ever since.
It's the dream version
of the perfect beginning
of a road movie.
αλλά πού χρόνος
σήμερα είδα την διπλωματική του, summer in the city, με το Μόναχο και το Βερολίνο μέσα στα χιόνια και από πίσω να παίζει το κομμάτι των lovin spoonfool, και αμέσως μετά το i want you των troggs, οπότε θυμήθηκα αυτή τη διασκευή του Πινέλι και χαμογέλασα
update:
θυμήθηκα ένα βιβλίο του Wenders που είχα βρει στις Βρυξέλλες, λεγόταν once
Wim Wenders, Lounge Painting #1, Gila Bend, Arizona, 1983
It took me hours to find somebody
who could open up the lobby
of the old "Stout's" hotel on Main Street in Gila Bend.
It had been closed for years already.
That painting over the Coke machine haunts me ever since.
It's the dream version
of the perfect beginning
of a road movie.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)