2.7.12

μανίες

μαργαρίτα, μαργαρίτα, αγαπάω τη μαργαρίτα

αν και νομίζω μ΄ άρεσε να τη διαβάζω περισσότερο με αναστατωμένη καρδιά, όσο είμαι ήρεμη δε με εμπνέει τόσο


έλεγα και στην Μ., μην προσπαθήσεις να λύσεις όλα σου τα προβλήματα, μείνε προβληματική και προβληματισμένη, αλλιώς θα χαθεί και η δημιουργικότητα, η αναταραχή, το πάθος, η λαχτάρα, η απόγνωση, ναι, θα χαθεί η δημιουργικότητα


πρέπει να γίνει κάτι συγκλονιστικό, την παρασκευή οι τοίχοι μου ούρλιαζαν, ήμουν για πρώτη φορά μόνη μου στα ατελείωτα τετραγωνικά του σπιτιού και ήθελα να πάρει φωτιά, ήθελα να φέρω τη χθεσινή καταιγίδα πάνω απ΄ το κρεβάτι μου, φοβόμουν, και ήμουν ζωντανή, πρέπει να συμβεί κάτι το συγκλονιστικό. 


το πιο συγκλονιστικό είναι όταν ο Ν. ψέλνει αμανέδες, αυτό μ' αρέσει πολύ, τότε νοιώθω έναν ακαθόριστο πόνο και στοργή ταυτόχρονα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου