Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι και μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη σοφία της ζωής.
Ζαλώνεται, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο σωβρακάκι του και ξεκινάει για το βουνό.
Περνάει την Έρημο της Δίψας, το Φαράγγι Χωρίς Πάτο, ξυστά απ' το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, και μετά από πορεία εκατό ημερών , φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας, το οποίο βλέπει να χάνεται μέσα στα σύννεφα.
Αρχίζει την ανάβαση, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο σωβρακάκι τον προστατεύει απ' το κρύο.
Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα στην κορυφή και βλέπει το κάστρο του Γέροντα να ορθώνεται μπροστά του.
Συναντα μια ξύλινη πύλη η οποια είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος με ένα χτύπημα της ασπίδας του. Η επόμενη πόρτα ειναι πιο βαριά και πιο μεγαλη, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα.Αλλα ο Κοναν δεν το βαζει κατω βγαζει την σπαθα μπαμμ μπουμ την σπαει και αυτη. Η τρίτη ειναι σιδερένια, τεραστια στο μηκος και στο πλατος,γεματη καρφια και αλυσιδες . Ο Κοναν ομως δεν πτοειται!! Χτυπιεται, φωναζει (UGAAA) βγαζει τον συδερενιο σπαθο του, το τεραστιο σφυρι του..χτυπαει ντακα ντουκα... ποδια ,χερια..κεφαλι ,,και τελικα μετα απο πολλε φωνες εξαντλιση και ιδρωτα , η πορτα πεφτει κατω και ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, στην οποία ο γέροντας συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ'το πηγούνι του καθισμένος στον θρόνο του.
Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού.
-ΚΟΝΑΝ: Γεροντα!! (arghh) μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών καλυτερα να αρχισεις να μιλας λοιπον!
- ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν.
-KONAN : Μιλάς με γρίφους, γέροντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου